امروز ستاره بودی...
امروز پرنده بودم...
امروز ستاره بودی...
امروز بال زدم...
       بال زدم...
تو سیاهی،روشنایت چشمک میزد...
من بال زدم...
همانطور که یادم دادی...
من بال زدم...
چشمک نورت ، مسیرم بود...
من بال زدم...

 *-*-*-*

می دانی دلم می خواد که ، شکل
منطق تو باشم
در زاویه های اندازه گیری شده دلت
یک گوشه ، جا بگیرم
بی بهانه و کم حجم ...
حتی بشکنم ، در انتهای منطق ِ ، پُر دلیلِ ، تو .